Jednak "Where to Invade Next?" to po prostu nieporozumienie. Tutaj Moore (zawsze narrator w swoich filmach) nie mówi praktycznie nic poza sloganami typu "We Francji ludzie płacą tylko troszkę więcej podatków, a mają : "darmową edukację, darmową służbę zdrowia, darmową... blablabla", a na ekranie widzimy dwa słupki. Jeden podpisany USA, a drugi Francja i ten francuski jest trochę wyższy. Jednak żadnych liczb, żadnych danych. Rozumiem, że typowy wyborca lewicy już nawet tego nie potrzebuje. W filmie Moore odwiedza kilka krajów Europy pokazując jak wspaniale żyje się w eurosocjalizmie. We Włoszech mówi o wspaniałych związkach zawodowych które wywalczyły długie wakacje, o przerwie obiadowej która trwa dwie godziny. Zapomniał podać dane o bezrobociu wśród młodych w takich krajach jak Włochy, Francja, Hiszpania czyli ponad 20%, ale jak już wspominałem żadnych liczb w tym filmie nie zobaczymy.
W Finlandii podnieca się tym, że zakazane jest tam pobieranie opłat za naukę, a to oznacza praktycznie zakaz istnienia prywatnych szkół. Podobno tam wszystkie szkoły są na takim samym poziomie i nie ma lepszych i gorszych. Ale jaki to poziom już się nie dowiemy, wiadomo "jest super" jednak warto porównać poszczególne szkoły z innymi szkołami w innych krajach, a nie tylko jakiś abstrakcyjny system edukacji. Nie ma czegoś takiego jak taki sam poziom we wszystkich szkołach, nie ma tak, że wszystkie szkoły są dobre. W Polsce niby też są wszystkie takie same, ale kady rodzic wie która podstawówka jest najlepsza a która ma złą opinię w jego mieście. Bez konkurencji poziom wszystkich szkół spada.
Chciałem obejrzeć ten film, aby napisać post powalający wszystkie tezy Moora, bo spodziewałem się tego dużo jak na podróż po eurosocjalistycznym raju. Ale nie ma nawet czego obalać, a autor sam przyznał "te kraje mają swoje problemy, ale ja pokazuje tylko to co działa". To chyba mało działa, bo niezbyt dużo pokazał. We Włoszech długie urlopy, we Francji zdrowe obiady w szkole, w Finlandii zakaz prywatnych szkół, w Norwegii system penitencjarny, w Słowenii bezpłatne studia, w Tunezji dobroć partii islamskiej która uznała kobiety za ludzi (wtf?), w Islandii za to, że zamknęli banksterów (akurat z tym można się zgodzić). Coś mało tych wspaniałości... a cena ogromna. Jednak wolę niskie podatki.